DOKŁADNIE 62 LATA TEMU!

Tak się składa, że dokładnie 62 lata temu, dzień 5 czerwca 1960 roku po kolejnych przegranych: w Gorzycach 2 : 3, w Żurawicy z Orłem Przeworsk 2 : 4 i klęsce w Sarzynie 0 : 8, tym razem jechaliśmy pociągiem do Rzeszowa, by pieszo przejść kilka kilometrów do odległej około 5 km Przybyszówki. Dokładnie pamiętam ten upalny dzień, gdy w niesamowitym upale szliśmy na ten mecz razem z zawodnikami ścieżkami przez pola. Przegraliśmy gładko 0 : 3, choć liczyliśmy na wygraną, bo przecież wiosną wygraliśmy gładko w Żurawicy 4 : 0. Ta seria porażek miała swój początek w zupełnie niewinnym incydencie przed wyjazdem do Gorzyc, ale faktycznie źródłem niepowodzeń można dopatrywać się w wielu istotnych przyczyn, głównie w braku bazy finansowej przynajmniej na dalekie wyjazdy. Nie zawsze jednak miejscowa jednostka wojskowa była w stanie zabezpieczyć ciężarowego „Lublina” na wyjazd, a połączenia kolejowe z przyzwoitą wygodą nie miały nic wspólnego. Tak, czy inaczej - tamte czasy zupełnie przypominają mi obecną współczesność, w której braki finansowe są niezmienne, ale organizacja z udziałem gminy jest niewystarczająca, nie mamy do dyspozycji własnego boiska. Co gorsza, nie posiadamy żadnego zaplecza personalnego dla drużyny seniorów, a kadra jest coraz starsza i zainteresowanie młodzieży do sportu systematycznie maleje. Brak treningów na własnym obiekcie, głównie wytrzymałościowych ma niebywałe znaczenie. Przegrywamy więc bardzo ważne mecze, co doprowadziło do sytuacji tragicznej!

W ostatnią niedzielę Żurawianka przegrała w Maćkowicach z Tęczą Kosienice 3 : 4 i w zasadzie utraciliśmy kontakt z rywalami o utrzymanie. Jest jeszcze tylko matematyczna i izoryczna szansa, wyprzedzić jeszcze przynajmniej jednego przeciwnika. Mam tu na myśli Koronę Trójczyce i Gwiazdę Maćkowice, bo Motor Grochowce i Cresovia Kalników nie wchodzi w rachubę bezpośrednim pojedynkiem z Żurawianką! Faktem jednak jest, że wyższe klasy raczej nam nie pomogą, gdy sami sobie nie pomagamy! Teraz musimy wygrać z LKS Nakło i Fort powinien wygrać w Trójczycach. Następnie gramy właśnie z drużyną Trójczyc i musimy wygrać wysoko. Jest to podstawowy warunek uniknięcia spadku, ale są jeszcze inne warunki.

Zacznijmy jednak od II ligi, gdzie wszystko się wyjaśniło – Hutnik Kraków spada do naszej III ligi, z której definitywnie spadną 4 zespoły, w tym pewną jest Wólczanka Wólka Pełkińska, Tomasovia Tomaszów Lubelski i Korona Załęże (Rzeszów), a czwartą może być Wisła Sandomierz. Wynika stąd, że Sokół Sieniawa uratuje się a spadnie do naszej IV ligi tylko Wólczanka i Korona. Z IV ligi definitywnie spadają MKS Kańczuga i Orzeł Przeworsk i raczej Piast Tuczempy, który mimo korzystnego terminarza traci kolejne szanse, lecz ma jeszcze nikłe nadzieje ratunku. Najbliższa kolejka może wyjaśnić wiele. Piast musi wygrać u siebie z Czarnymi, Legion powinien przegrać w Jarosławiu a Stal Sanok stracić punkty w Krośnie i Sokół Kamień z KS Wiązownica. Zapewne Wisłok Wiśniowa pokona Orzeł Przeworsk, ale czy koniecznie? Takie warunki są możliwe, a one przedłużą szanse ratunku dla Piasta. W klasie „O” oczy musimy skierować na Radymno, gdzie toczyć się będzie dla nas bardzo ważny mecz Granicy Stubno, a także patrzeć będziemy na Orły, gdzie wybiera się Orzeł Torki. Można przewidzieć, że KS Szówsko przegra w Skołoszowie. Teraz już widzimy jaką wartość dla nas były porażki z Motorem, Fortem i Cresovią a teraz z Tęczą, czy remis z Pogórzem. Przy najgorszym dla nas rozwiązaniu w klasie A, pozostaje tylko otwarte pytanie czy u siebie potrafimy wygrywać z silnymi drużynami (LKS Nakło i Unia), którym już nic nie grozi, a szczególnie z Koroną? Przecież musimy wyprzedzić w najgorszym przypadku aż trzy drużyny, czy to możliwe? Oczywiście, że możliwe, ale sądzę, że bardzo trudne i raczej niemożliwe przy naszej ostatniej niemocy. Walczyć jednak trzeba do końca, ale coś instynkt mi przypomina czasy, kiedy to Żurawianka opuszczała tamtejszą A klasę w 1961 roku, a ja opuszczałem na kilka lat Żurawiankę i Żurawicę! O TYM TRZEBA MYŚLEĆ, DZIAŁAĆ I PISAĆ!