DOKŁADNIE 62 LATA TEMU!

Dokładnie 62 lata temu, dzień 12 czerwca 1960 roku po kolejnych przegranych: w Gorzycach 2 : 3, w Żurawicy z Orłem Przeworsk 2 : 4, klęsce w Sarzynie 0 : 8 i przegranej w pod rzeszowskiej Przybyszówce 0 : 3, liczono, że wreszcie na własnym boisku przerwiemy tą passę w meczu z kandydatem do spadku, Sanem Rozwadów. Wielu nie wierzyło, że jednak można wygrać, a jednak stało się, wygraliśmy wysoko 8 : 4 (4 : 2). Na mecz nie przybyło wiele kibiców, ale bez zmian jak zawsze, widziany był wierny kibic, ksiądz Jan Obara, który żywo kibicował swojej drużynie! W powietrzu jednak czuć było, że coś złego dzieje się w drużynie i zarządzie Żurawianki, że incydentalna rana z wyjazdu do Gorzyc wycisnęła wielkie piętno. Pocieszeniem były dobre wyniki drugiej drużyny w C klasie i w okręgowej lidze juniorów, a także trampkarzy. Pamiętam ostatnie wysokie zwycięstwa drugiej drużyny Żurawianki z LZS Bolestraszyce 12 : 0 i LZS Stubno 6 : 1, kwalifikujące ją do baraży o wejście do B klasy z LZS Święte i LZS Ostrów koło Radymna! Bez powodzenia zresztą, bo przegraliśmy nisko w Świętem 1 : 2 i 2 : 3 w Ostrowie.

Gdy nostalgicznie porównuję tamte czasy Żurawianki z teraźniejszością i co Żurawiankę czeka po spadku z A klasy, to widzę tylko skalę upadku znaczenia Żurawianki. Upadek ten jest znacznie groźniejszy i bardziej wymowny, gdy kątem oka zobaczymy i przyznamy, że sami sobie zgotowaliśmy ten los! Przyjdzie stosowny czas, gdy opiszę przyczyny tego stanu!

Przyjeżdżając przed meczem do Maćkowic, zdziwiłem się składem Żurawianki przed tak ważnym meczem, który był jedną z ostatnich szans obrony przed spadkiem, a gdy zobaczyłem listę zawodników drużyny przeciwnej, to opadły mi ręce. Ten fakt od razu dał mi odpowiedź na pytanie: czy naprawdę Żurawianka pogodziła się z degradacją i komu na tym zależy? Na pierwszy rzut oka brak: A. Bajwoluka, Ł. Bąka, Białego, Kohuta, Owoca, Pstrąga, Wilkosa, Zabłockiego czy Banasia, a także tylko gołą jedenastkę, dało koszmarne wrażenie, że sama Żurawianka już przed meczem wyleciała z A klasy, choć przecież sezon jeszcze trwa i są szanse ratunku!

Prowadzenie Wilowskiego dawało jeszcze szanse na wygraną, ale jak zwykle, grą nie zasłużyliśmy na nie. W pierwszej części graliśmy ślamazarnie, bez szybkości, partacko i niedokładnie, ustępując rywalowi pod każdym względem, który przy znacznej przewadze w końcówce pierwszej części doprowadził do wyrównania. W drugiej części nasze partactwo doprowadziło do przewagi przyjezdnych dwoma bramkami, gdy wreszcie rzucono sygnał na przemeblowanie się poszczególnych formacji w ostatnim kwadransie meczu. W ten sposób doprowadzono do remisu i była jeszcze szansa wygrania meczu, ale niestety, było to tylko marzeniem. Nie sądzę abyśmy mogli wygrać dwa ostatnie mecze, z Koroną i Unią. W sobotę byłem na meczu Korony z Fortem i jestem niemal przekonany, że Żurawianka w podobnym składzie nie jest zdolna pokonać Koronę i Unię, a już w najbliższej kolejce drużyna Huwnik pokona LKS Nakło i wyprzedzi Żurawiankę, zdecydowanego spadkowicza. Optymistycznie patrząc, Korona Trójczyce w dwóch ostatnich kolejkach decydować będzie o naszym i Wiaru Huwniki losie! Głębiej patrząc, nasz los jest jeszcze w rękach IV ligi i Klasy „O”, bo w III lidze jest już w zasadzie wszystko pozamiatane. W IV lidze ratunek Piasta Tuczempy przed spadkiem może uratować przed spadkiem z Klasy „O” Granicy Stubno lub GKS Orły. Aby do tego doszło, Piast (42 pkt.) musi w trzech ostatnich kolejkach wyprzedzić dwie drużyny (Wisłok – 45 pkt., Stal Sanok – 44 pkt., Sokół Kamień – 43 pkt. lub Legion – 46 pkt.). Piast gra: u siebie – Stal Sanok, na wyjeździe: Sokół Kolbuszowa Dolna i Legion; Sokół Kamień gra: u siebie – Izolator i JKS, na wyjeździe – Stal Łańcut; Stal Sanok gra: u siebie – Głogovia i Kańczuga, na wyjeździe – Piast; Wisłok gra: u siebie Polonia, na wyjeździe – Stal II Mielec i Czarni Trześń; Legion gra: u siebie – Karpaty i Piast, na wyjeździe – Głogovia. Istnieją wielkie szanse uratowania się Piasta, a teraz przejdźmy do Klasy ”O”, gdzie pewnym spadkowiczem jest Czuwaj Przemyśl, a poważnie zagrożone są GKS Orły (32 pkt.) i Granica Stubno (33 pkt.). Jednak z nich musi wyprzedzić MKS Radymno (38 pkt.) i KS Szówsko (37 pkt.) lub jedna z nich musi wyprzedzić lokalnego rywala i KS Szówsko lub MKS Radymno. Jest to rozwiązanie znacznie trudniejsze niż w IV lidze sytuacja Piasta, ale jednak możliwe. KS Szówsko gra: u siebie - Start L. J. i San Gorzyce, na wyjeździe – Huragan; MKS Radymno gra: u siebie Orzeł Torki, na wyjeździe – Płomień i Santos; Granica gra: u siebie: Sanoczanka i Huragan, na wyjeździe – LKS Skołoszów; GKS Orły gra: u siebie – Start Pruchnik, na wyjeździe – Santos i Promyk. Najmniej szans ma drużyna Orłów. Uratowanie się Granicy lub GKS Orły spowoduje, że z naszej A klasy spadnie tylko dwie drużyny, oprócz Leśnika Bircza. Gdy one się nie uratują, to z naszej A klasy spadnie trzy drużyny i wtedy musimy wyprzedzić Pogórze Dubiecko, z którym mamy lepszy stosunek pojedynków bezpośrednich. Musimy więc koniecznie wygrać dwa ostatnie mecze i jednocześnie Pogórze przegra u siebie ostatni mecz z Crasnovia Kalników, co staje się w aktualnej sytuacji Żurawianki raczej niemożliwe. Są jeszcze inne organizacyjne rozwiązania, z pytaniami typu przystąpienia poszczególnych drużyn do nowego sezonu, pod kątem finansowych i kadrowych możliwości. Sami sobie zgotowaliśmy ten los w poprzednich meczach z Fortem, Motorem, Crasnovią, Tęczą i ostatnio nawet z LKS Nakło! Jest jeszcze wiele innych przyczyn! Najpierw róbmy wszystko aby nie dopuścić do ostateczności! O TYM TRZEBA MYŚLEĆ, DZIAŁAĆ I PISAĆ!