DOKŁADNIE 62 LATA TEMU!

Dokładnie 62 lata temu, dzień 19 czerwca 1960 roku po kolejnych przegranych: w Gorzycach 2 : 3, w Żurawicy z Orłem Przeworsk 2 : 4, klęsce w Sarzynie 0 : 8 i przegranej w pod rzeszowskiej Przybyszówce 0 : 3, na własnym boisku wygraliśmy wreszcie z Sanem Rozwadów 8 : 4 (4 : 2). Zwycięstwo to nieco poprawiło samopoczucie przed wyjazdem do Łańcuta na mecz ze Stalą Łańcut, wcześniej zwanym Czuwajem Łańcut, czego jeszcze nie zmieniła lokalna gazeta „Nowiny Rzeszowskie”. Podobnie jak do Przybyszówki pojechaliśmy pociągiem i od pociągu na stadion trzeba było pokonać znacznie dalszą odległość niż w Żurawicy ze stacji do boiska! Bez żadnego problemu przegraliśmy gładko 0 : 4 (0 : 2), czyli rewanż był identyczny w bramkach jak Stal przegrała wcześniej w Żurawicy. W tabeli na dobre zajęliśmy środkową część tabeli, a przecież nie tak dawno byliśmy liderami lub czołową drużyną. Wniosek był prosty, że ciągle jesteśmy w dołku, którego początkiem był incydent przed wyjazdem do Gorzyc.

Gdy nostalgicznie porównuję tamte czasy Żurawianki z teraźniejszością i co Żurawiankę czeka po spadku z A klasy, to widzę tylko skalę upadku znaczenia Żurawianki. Upadek ten jest znacznie groźniejszy i bardziej wymowny, gdy kątem oka zobaczymy i przyznamy, że sami sobie zgotowaliśmy ten los! Przegraliśmy przekonywująco wszystkie spotkania z bezpośrednimi rywalami, z wyjątkiem Gwiazdy i Wiaru Huwniki oraz ewentualnie Wiarem Krówniki. Jakże wymowne były porażki z Motorem i Tęczą, z którymi do przerwy prowadziliśmy 3 : 1 i 2 : 1? W niedzielę pokazaliśmy jeszcze własne organizacyjne niechlujstwo, zakończone walkowerem z Koroną 0 : 6. Jakże było wstawić do składu człowieka nie zgłoszonego przez klub do rozgrywek i to przy stanie meczu 4 : 4? Takie samo lub podobne niechlujstwo LKS Nakło doprowadziło do zepchania nas na pewne i bardziej bezwzględne miejsce spadkowe, a nawet niesamowity wstyd, że nie czuwa się nad składem kadry drużyny! Mam nadzieję, że nastąpił jedynie błąd czy nieporozumienie między klubem a organem prowadzącym rozgrywki. Ale tu nasuwa się pytanie, czy i kto ewentualnie doprowadzi do wyprostowania tej sytuacji i przywróci legalność z boiska? Przecież do tego potrzeba siły argumentów prawa i samozaparcia strony odwoławczej, czy znajomości Regulaminu Rozgrywek i jego prawnej interpretacji!

Przed ostatnim meczem sezonu pozostaje nam jedynie nadzieja, czy faktycznie w sposób bezwzględny spadniemy do B klasy i co może się stać, że unikniemy tego? Wcześniejsze wielokrotne szanse sami zaprzepaściliśmy, a teraz walkowerem potwierdziliście to własnym niechlujstwem. Nieustannie liczyliśmy na sprzyjające okoliczności w wyższych klasach rozgrywkowych. Zawiedliśmy się na wszystkich. W II lidze zawiódł nas Hutnik Kraków, w III lidze Korona Załęże (Rzeszów), w IV lidze głównie Piast Tuczempy, choć miał bardzo dobry terminarz. W klasie „O” liczyliśmy na Granicę Stubno, ale zawiodła porażką na własnym boisku ze słabiutką Sanoczanką. Nie liczyliśmy na GKS Orły, który praktycznie nie miał szans wydostać się ze strefy spadkowej. Jednak na finiszu ma szansę wyprzedzić jeszcze MKS Radymno. Istnieją jeszcze inne okoliczności uniknięcia degradacji, gdyż nie wiadomo czy wszystkie drużyny zgłoszę akces do rozgrywek A klasy, Klasy „O”, IV ligi i zdegradowanych z III ligi (Wólczanki i Korony). Kończymy sezon poniżej własnych możliwości i poniżej oczekiwań wiernych kibiców, w sytuacji starzejącej się kadry, gdy nie posiadamy żadnego konkretnego zaplecza kadrowego, gdy wielu kibiców i sympatyków odwraca się od drużyny i klubu, gdy przez dwa lata nie posiadamy warunków do treningu, gdy brak jest sumiennej i skutecznej współpracy władz gminy i miejscowych szkół z klubem, co grozi poważnymi skutkami w przyszłości. O TYM TRZEBA MYŚLEĆ, DZIAŁAĆ I PISAĆ!